كان فى عنقود عنب

كان فى عنقود عنب خده راهب من الرهبان		طلع من غير اوانة وداه لرئس الدير
اخده رئس الدير فكر يديه لراهب		مكاريوس الكبير تعبان و سنه كبير
قام قاله  أنت تفوز والخير اللى ييجى		أنت راهب عجوز نديه للى يعوز
اخده الراهب خجلان معقوله أنا اللى اكله		وقال هو كمان واخويا يبات جعان
فضل العنقود ده كتير واخيرا رجع تانى		يلف بدون تفكير لمكاريوس الكبير
قام القديس فى الحال هاحكى لكم على حكايه		جمع الرهبان وقال انما عال العال
انا شايف المحبه ودلبلى الاكيد		بتزيد حبه حبه ادى عنقود المحبه
يا ربي أنت النور والشمعه لما تنور		أنت الله المحبة ضؤها ما يستخبى
كان فى عنقود عنب خده راهب من الرهبان		طلع فى غير اوانة وداه لرئس الدير